ولیمه
یزد، نماد ایستادگی
همیشه برایم یزد، نماد ایستادگی بوده و هست.
وجه تسمیه
واژه يزد به معنای سپند و پاک بوده است.
همونطور که همیشه برایم یزد، نماد ایستادگی بوده، سفر يزد هم هميشه برايم پر از حال خوب بوده همين كه تو مسير و جاده تخت وسط كوير به سمت يزد رفتيم لبخند بر لبم نشسته.
شهر يزد با همه زيبايى هاى معمارى و بوى كاهگل و آجرها وكاشيكارى هاى جذاب منو مجذوب خودش كرده.
از محله فهادان و كوچه پس كوچه هاى سنگ فرش تا بادگيرهاى مخصوص و طاق هاى آجريش.
مسجد جامع با اون مناره هاى بزرگ و خانه هاى قديمى با كلى اتاق هاى رنگى تا آتشكده و گوردخمه.
ميرچخماق و بادگير دولت و…
تا خوراكى ها و غذاهاى جذابش.
شهرى كويرى كه باغ هاى بسيارى در خود جا دارد.
حتى بجز خود مركز يزد، شهرستان هاى آن هم سرشار از زيبايى وقدمت است.
خرانق
روستاىِ خرانقِ اردكان يكى از جاذبه هاى قديمى يزد است.
خرانق که در گذشته خورانق یا خورنق نامیده می‌شده را به معنای محل برآمدن خورشید یا محل تولد خور می‌دانند.
قدمت قلعه و برج و باروی آن، زمان ساسانیان یعنی ۱۸۰۰ سال پیش ذکر شده‌است و وسعت آن ۱/۱ هکتار می‌باشد.
یکی از عجایب قلعه کوچه‌های پیچ درپیچ و هولناک آن است که برای غافلگیرکردن دزدان و راهزنان مورد استفاده قرار می‌گرفته.
که یکی از این کوچه‌ها به کوچهٔ گرگ معروف است.
قلعه خرانق یکی از بزرگترین قلعه‌های مسکونی روستایی استان یزد است.
یکی از چندین قلعه‌های دارای خانه‌های دو سه و چند طبقه در جهان است.
همانند نمایشگاهی است که غرفه‌های آن از خشت و گل ساخته شده‌است.
حمام و منارجنبان خرانق و كاروانسرا و آب انبار در اين بخش وجود دارد.
از ديگر جذابيت هاى اردكان يزد چَک چَک یا «چکچکو» یکی از زیارتگاه‌های مهم زرتشتیان است.
این زیارتگاه که زرتشتیان به آن پیرسبز نیز می‌گویند در استان یزد و شهرستان اردکان در کوه‌های میان اردکان و انجیره قرار دارد.
زرتشتیان هر ساله از روز ۲۴ خرداد به مدت چهار روز در این زیارتگاه دور هم جمع شده و به نیایش می‌پردازند.
گفته می‌شود نام «چک چک» یا «چکچکو» از صدای قطره‌های آبی گرفته شده که از صخره‌ای می‌چکد و اکنون به درون یک منبع ذخیره هدایت می‌شود.
از دیدگاه زرتشتیان کسی که می‌خواهد وارد چک چک شود باید کاملاً پاک باشد، کفشهایش را از پاهایش بیرون آورد و سر خود را بپوشاند.
در كل هر گوشه اى از يزد كه ميروى تو كوچه پس كوچه هاى كاهگلى و سنگ فرش شده شاخه اى از انار كه به بيرون كوچه روى ديوار افتاده است.
رنگ سرخ انار با برگ هاى زرد و سبز كم رنگ تو رو مجذوب خودش ميكنه.
انارهاى درشت و سرخ و آبدار باغ هاى ابركوه گواه اين است كه در كوير هم ميشه بهشت را ديد.
ابرکو
شهرستان اَبَرکوه یا ابرقو هم یکی از شهرستان‌های استان یزد است .
وقتى نام ابركوه را مى آوريم درخت سرو كهنسال ٢٥ مترى ابركوه و خانه آقازاده به ذهنمون ميرسه.
درخت سرو ابركوه طبق تخمينى كه زده شده ٤٥٠٠ تا ٧٠٠٠ سال عمر دارد .
خانه آقازاده ابركوه را بايد ديد و شگفت زده شد.
از بيرون تا درون خانه و اتاق ها و حتى پشت بام و بادگيرها و كلاه فرنگى بينظيرترين نماد شهرهاى كويريه.
به نظر من، بويژه هنگام غروب خورشيد و نور گرمى كه با سايه روشن روى آن ميوفته.
اين خانه مربوط به دوره قاجار است.
