پلکان نادری

پلکان نادری

در فاصله ۸۸ کیلومتری جاده قدیم قوچان به درگز در ۴ کیلومتری شرق روستای کپکان در دامنه جنوبی کوه الله اکبر عارضه سنگی به چشم می‌خورد که در بین اهالی موسوم به هزار پله نادری است.

الله اکبر با ارتفاع ۲۸۰۴ متر بلندترین قله هزار مسجد محسوب می‌شود.

دامنه جنوبی الله اکبر دره ایی باریکی از کماس جدا می‌شود.

در این دره روستاهایی قرار دارد. راه از میان این دره می‌گذرد.

از دو راهی امام قلی تا ابتدای گردنه و پلکان نادری، روستاهای اینچه ساوبلاغ، اینچه کیکانلو، آق مزار، خادمانلو، گپی و کپکان و تأسیسات پایگاه نظامی بر سر راه قرار دارد.

در جنوب کپکان دره‌ای حاصلخیز قرار دارد که با امتداد به سمت جنوب و قوچان راه مالرو قوچان به درگز را پس از بریدن کوه‌های هزار مسجد، در کپکان بر گردنه الله اکبر متصل می‌کند و هم اکنون روستاهای کلاته گلستان،دربند سفلی و دربندی علیا در میان این دره قرار دارد.

دامنه شمالی کوه الله اکبر به دشت درگز ممنتهی می‌شود.

پلکان نادری عارضه ایی سنگی است که از ارتفاع ۵۰۰ متری کوه‌های الله اکبر آغاز شده و به طول تقریبی یک کیلومتر پس از چند پیج و تاب در امتداد جاده به فاصله ۸۰۰ متر ی خط الرأس کوه پایان می‌یابد.

این پلکان حدود ۱۰۰۰ متر طول دارد و عرض هر پله بین ۲ تا ۳ متر در نوسان است.

ارتفاع هر پله در حدود ۱۰ ت ۲۰ سانتیمتر اسو و کف آن ۷۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر است.

تعداد پله‌ها با شمارشی که از بالا به پایین شد ۱۱۰۰ عدد بود.

پلکان بر روی یک تخته سنگ یک پارچه از جنس سنگهای کف رودخانه ایی به صورت ممتد و بدون بریدگی شکل گرفته است در عارضه طبیعی دیگر در امتداد غرب و شرقی پلکان را محصور کرده است.

یک آبرفت باریک در جبهه شرقی دیوار با ارتفاع متوسط دو متر واقع شده که در پشت این دیواره سنگی دره ایی عمیق قرار دارد.

کاربرد این پلکان دقیقاً مشخص نشده است ولی راجع به آن نظرات مختلفی ابراز شده است برخی می‌گویند این پلکان برای چابک سازی و تمرین اسبهای سواره نظام نادر ساخته شده و برخی آن را راهی جهت ارتباط به دشت درگز از طریق گردنه الله اکبر که در زمستانها بسار صعب العبور بوده است و این پلکان از لغزش سواران سپاه در یخبندان جلوگیری می‌کرده است.

از بلا به پایین که پله‌ها طی می‌شوند پس از پیمودن حدود ۵۰۰ متر در سمت راست پلکان که نوعی حصار سنگ سراسری در موازات پلکان را تشکیل می‌دهد در داخل سه قاب متصل به هم شامل یک قاب میانی نسبتاً بزرگ که به شکل محراب است و دو قاب کوچک در طرفین کتیبه ایی به چشم می‌خورد که نوشته‌های آن بر اثر فرسایش محو شده‌اند اما با این حال با اندکی دقت می‌توان بعضی از کلمات متن را قرائت کرد ولی قرائت کل متن کتیبه نیاز به شیوه‌های خاص کتیبه خوانی دارد.