ولیمه
هتل آبعلی دماوند
یکی از این بناهای تاریخی در ۴۵ کیلومتری شرق تهران و بر فراز شهر آبعلی، دیده می‌شود که به «هتل آبعلی» معروف است.
این هتل نخستین ساختمان بتنی در ایران است و قدمت آن به سال ۱۳۱۲ می‌رسد و در سال ۱۳۱۶ آغاز به کار کرد.
طراحی و معماری آن توسط یک روسی و دو آلمانی صورت گرفته است.
هتل و محوطه آن اولین اقامتگاه با ویژگی مهندسی و باغ‌سازی در ایران است.
طبق گفته شهردار آبعلی بعد از بسته شدن هتل «آبعلی» در سال ۶۵، هتل «شالوزنه» با مدیریت تربیت‌بدنی وجود داشت ولی در حال حاضر تنها سه مرکز اقامتی در شهر وجود دارد.
با وجود اینکه روزانه ۷۵ تا ۱۰۰ هزار گردشگر در ایام تعطیل از جاده آبعلی می‌گذرند و با وجود بنایی با کاربری هتل، آبعلی هتل ندارد.
این بنا هم‌اکنون در اختیار بنیاد علوی (وابسته به بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی) است و به همراه فضای اطراف و مجموعه پارک و… چند ساختمان دیگر، مجموعه «امام خمینی(ره)» را تشکیل می‌دهد.
هتل آبعلی سال ۸۲ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفته و با وجود آنکه از نخستین هتل‌های ساخته شده در ایران است، تاکنون مورد مرمت و بازسازی قرار نگرفته و از زمانی که بنیاد مستضعفان این مکان را تحویل گرفت اجازه ورود عموم مردم را به داخل آن نداده است.
این نهاد هتل را از حالت عمومی خارج و کاربری جدیدی را برای انجام فعالیت‌های فرهنگی و برپایی اردوهای دانش‌آموزی در مجموعه امام خمینی(ره) تعریف کرده است.
