آرامگاه باباقاسم

آرامگاه باباقاسم

یکی از عرفا و زهاد مشهور که در اوائل قرن هشتم هجری در اصفهان زندگی می کرده است بابا قاسم اصفهانی است که پس از چند قرن مزار او همچنان زیارتگاه مردم اصفهان است.

در مورد کلمه بابا توضیح این نکته ضرورت دارد که از قرن هشتم تا دهم هجری عده ای از عرفای صوفیه در اصفهان زندگی می کردندکه عنوان بابا داشته اند.

از بررسی متون تاریخی و شرح حال این بزرگان چنین استنباط می گردد که این کلمه را برای احترام و بزرگداشت به نام آن ها اضافه می کردند.

به هر حال بابا قاسم در مدت حیات در شهر اصفهان با عزت و احترام زندگی می کرد و در مدرسه ای که در محله طوقچی به نام او ساخته بودند تدریس می کرد.

پس از درگذشت او مریدان و شاگردانش وی را نزدیکی مدرسه اش به خاک سپردند و یکی از شاگردان به نام سلیمان ابی الحسن طالوت دامغانی بر مزار او مقبره و آرامگاهی بنا کرد.

گنبد بقعه هرمی شکل ۸ ترک است که هر دو ترک آن با خط بنائی و کاشی معرق لاجوردی بر زمینه آجری اسماء الهی منقوش است.

بر گردنه گنبد هم جملات و عبارات مذهبی تکرار می شود.

بر کتیبه تاریخی سردر مقبره به خط ثلث با کاشی سفید معرق بر زمینه لاجوردی و تاریخ ۷۴۱ نام باباقاسم و بانی مقبره آمده است.

در نمای مقابل سر در به خط بنایی آجری بر زمینه کاشی فیروزه ای جملاتی نقش شده است.

کتیبه ای که در قسمت فوقانی نمای خارجی سر در مقبره نصب شده بیانگر تعمیراتی است که در سال ۱۰۴۴ هجری مقارن سلطنت شاه صفی به وسیله شخص نیکوکاری به نام آقا زمان در گنبد انجام گرفته است بر در چوبی مقبره نیز با خط ثلث برجسته عبارات مذهبی منقوش است.

داخل بنا شبستان نفیس و بی نظیری است که طاق آن با آجر چینی بی نظیر مقرنس کاری شده است.

در این گنبد دو کتیبه که با کاشی معرق ساخته شده اند دیده می شوند.

که یکی از آن ها بر اطراف شبستان و زیر گردن گنبد نوشته شده و حاوی عباراتی از قرآن مجید است.

کتیبه دیگر که زیر کتیبه اول نقش شده به نام بانی بنا اشاره می کند.

در داخل بقعه بابا قاسم یک سنگ قبر قدیمی موجود است که اسامی چهارده معصوم بر آن نوشته شده است.

این سنگ قبر مربوط به مزار شخصی به نام پهلوان میرزا علی است که تاریخ ۹۸۵ به زبان عربی بر آن نوشته شده است.