سفر اسمارتیز ها به خوانسار

چند شبی بود که کم خوابیدن رو تجربه کرده بودم و ذوق سفر به خوانسار با بیتل های رنگی رو داشتم.اینم بگم که ما به این بیتل های قورباغه ایی میگیم اسمارتیز.

شاید سفر به ی سری از مکان ها سفری تکراری باشه، اما می شه با تجربه‌های جدید و تکرار نشدنی اون سفرها رو جذاب کرد.

سفر جذاب و شاید جالب ما با فولکس های قورباغه ای رنگی شروع شد، که چیزی از جذابیت سفر کم نکرد و باعث شد سفری خاطره انگیز برامون رقم بزنه.

درضمن تا یادم نرفته بگم که همیار گشت پشتیبان این سفر گروهی بود، برای همین بهتره بگم 98/8/8 با همیار گشت 😊

همان‌طور که احتمال میدم ندونین، بهترین مسیر برای تهران به خوانسار از اتوبان تهران قم، سلفچگان، دلیجان، گلپایگان و در پایان خوانسار هست. یعنی چیزی حدود 380 کیلومتر

به هر حال تصمیم گرفتیم ساعت دو بعدازظهر چهارشنبه سفر گروهی مونو از عوارضی تهران شروع کنیم.

ما هم از خونه حرکت کردیم تو مسیر بنزین زدیم که زودتر برسیم سر قرارمون و سفر3 روزه مونو استارت بزنیم.

ما زودتر از موعد به محل قرار مون رسیدیم و منتظر دوستامون شدیم.

با تاخیر یکی یکی میومدن و ما هم یک سری استیکر از قبل آماده کردیم می زدیم روی ماشین ها تا شروع کنیم سفری و که بخاطرش هیجان داشتم.

درضمن ی مهمون ویژه هم از آلمان داشتیم.

اولین توقف ما برای ی استراحت چند دقیقه ای، بعد از یک ساعت و چهل و پنج دقیقه بود که به قم رسیدیم.

آسمون هم تو این بعد از ظهر پاییزی صبر کرده بود ما ی جایی توقف کنیم بعد شروع کنه به باریدن.

فک کنم فیلم گویای همه چیز هست.

حدود پنج بعدازظهر تو مسیر به سمت دلیجان بودیم که خورشید با غروبش عجیب خودنمایی کرد .

بسی لذت بردیم، دلم نیومد این لحظه قشنگ رو با شما شریک نشم.

حدود 200 کیلومتری خوانسار بودیم که اسمارتیز ها باید بنزین می زدن.

قرار بود ی توقف کوتاه داشته باشیم که دیدیم یکی از همسفرهای عزیز با ی ماهیتابه کوفته ی هیجان انگیز غافلگیر مون کرد.

دیگه نگم که توقف کوتاه همانا و حرکت ما بعد از چهل و پنج دقیقه همانا.

البته اینم بگم که اون کوفته پیش غذا بود، چون از کباب گلپایگان واقعا نمی شد گذشت.

این بود که شام رو هم گلپایگان خوردیم تا بشوره ببره خستگیه ی سفر حدود 400 کیلومتری رو.

بالاخره بعد از طی مسافتی حدود چهارصد کیلومتر در ساعت یازده و نیم شب به شهر زیبای خوانسار رسیدیم.

همچنان این ماشین های قشنگ و دلبر تو جاده خودنمایی می کنند.

روز اول سفرمون تو جاده جاده گذشت تا به مقصد مون برسیم و اما حالا بریم سراغ خوانسار گردی با اسمارتیز ها.

تهرانگردی در جاذبه های تاریخی تهران (قسمت پنجم)

تصور کنید خوانسار باشید، سوار ی ماشین حداقل 50 سال پیش هم باشید.

فک می کنید چی می تونه این لذت تکمیل کنه؟

حالا میگم، اینکه داخل تونل سبز باشی…

خیابان اصلی خوانسار به تونل سبز معروف هست که یکی از جاذبه های گردشگری این شهر محسوب می شه.

این شما و اینم اسمارتیز ها در تونل سبز خوانسار.

الان ساعت دوازده ظهر شده و خوانسار گردیمون هنوز ادامه داره.

داریم میریم کوچه باغ گردی با اسمارتیز ها.

داشتم به این موضوع فک می کردم هر چیزی قدیمیش خوبه.

کاشکی این کوچه باغ های بکر و دست نخورده همین طوری بمونه.

لحظه ای که با بیتل ها وارد این کوچه باغ شدیم واقعا حس کردم همه چیز مثل ی رویا می مونه .

حدود چند ساعتی هست که از دود و شلوغی تهران خارج شدیم و به طبیعت سبز و بکری وارد شدیم .

صدای پرنده‌ها و درختان گردو و آلو خوانساری و سیب های پاییزی، که ما رو جدا کنه از دویدن‌های روزمره، ترافیک و…

از این لحظه های ناب رو برای همه شما عزیزان آرزو می کنم.

بعداز گشت در کوچه باغ، تصمیم گرفتیم ناهار در تنها هتل این شهر، هتل زاگرس بخوریم.

این هتل 3 ستاره در موقعیت مکانی خوب و کنار پارک سرچشمه قرار گرفته و دید خوب دوست داشتنی به شهر و پارک سرچشمه داره.

60 اتاق و سوئیت، رستوران، کافی شاپ و پارکینگ سرپوشیده، از امکانات این هتل 3 ستاره است.

روز دوم سفر به خوانسار

امروز روز دوم که در خوانسار هستیم،

بعدازظهر تصمیم بر این شد که بریم آسیاب آبی ببینیم.

آسیاب آبی خوانسار جزو معدود آسیاب های که هنوز هم فعاله.

بخاطر آب چشمه ای که از اونجا رد می شه و توسط یکی از اهالی خوش ذوق خوانسار بازسازی شده.

این آسیاب آرد بسیاری از نانوایی های منطقه و اطراف رو تامین می کنه.

توصیه می کنم اومدین خوانسار این مکان زیبا رو از دست ندین.

خوانسار گردیمون با فولکس ها هنوز ادامه داره.واقعا این دلبرا خستگی ناپذیرن .

نوبتی هم باشه وقت خرید سوغات از خوانسار شده.

عسل خوانسار که معروف هست و نیازی به معرفی دوباره نیست.

گز و خشکبار هم که تو منطقه حرف اول رو می زنه، و اینم بگم که خرید در خوانسار از علاقه مندی های منه.

خیلی‌ها سفر میرن و تو سفر هدفشون غذاهای جدید و رستوران‌های متنوع و معروفه و اینو جزو برنامه هاشون میذارن .

من این مدلی زیاد نمی پسندم و کیفیت غذا برام تو اولویته.

برای همین امشب تصمیم گرفتیم شام فست فود بخوریم.

رستوران بوریتو که در دهکده گردشگری انتخاب کردیم.

اینم بگم که خوانسار فست فودی خوب و با کیفیت زیاد داره اما ما بخاطر جای پارک بیتل ها، محیط بوریتو انتخاب کردیم.

تهرانگردی در نوروز با گشت های تاریخی (قسمت چهارم)

(هر جا میریم جای پارک برای ما تو اولویت قرار داره).

یادتونه از ی مهمون آلمانی که همسفر مون بود براتون گفتم.

وقتی باهاشون گپ می زدم، می گفت برام خیلی جالبه با ی ماشین قدیمی 900 کیلومتر سفر کنه و لذتی رو تجربه کنه که جزو بهترین خاطرات سفرش به ایران محسوب می شه .

خیلی خوشخال شدم که میزبان ایشون بودیم و همه چی همونطور که می خواستیم پیش رفت.

ی کلیپ کوتاه از ایشون داریم که براتون میذارم.

ایشون از سامانه همیار گشت که پشتیبانی این سفر 3 روزه به عهده داشتند تشکر می کنه، و از اینکه تو این سفر بهترین خاطرات براش رقم خورده خرسنده.

(بخاطر اینکه اطرفامون کمی شلوغ بود شاید صدای ایشون واضح نباشه).

مشغول عکاسی بودم که آقای دکتر یکی از همسفرامون منو صدا کردن و گفت: شما که اینهمه عکس می گیرید، از پشت ماشین من هم عکس گرفتی؟

منم قیافه حق به جانبی بخودم گرفتم گفتم راستش رو بخواهید نه!

در همین حال منو به سمت بیتل خوش رنگش راهنمایی کردو این سه کلمه زیبا که دنیا دنیا حرف داره رو به من نشون داد.

کلی از تجربه های شیرین زندگی مشترک و عشق شون با لحن شیرین آموزگارانه برای من گفت.

دلم خواست این سه تا کلمه زیبا رو با شما هم شریک شم و یادمون بمونه : بهترین ها تو زندگیمون همیشه ی دونن.